kasia and przemo

Nie mam internetu... Przemo pracuje... i nie ma jak napisac o naszym wyjeździe...
ja w końcu znalazłam gdzies internet :P cos naskrobię

Wracając troszkę do łikendu :)

po wyjezdzie do Pragi postanowiliśmy że następny tak Gorący łikend spędzimy nad wodą...OK!
niech będzie Sława bądź Wieluń gdzies tamte okolice [ja to bym nawet powiedziała okolice Zielonej Góry]
Cóż, w piątek gdy się w końcu spotkaliśmy [i niebede mówić kto na kogo czekał ;p] kciuk do góry i po jakiejś chwili zatrzymuje sie pan i mówi że jedynie do Trzebnicy.... ale bez sensu... ;p [ja stamtąd przyjechałam..] jednak tak od słowa do słowa dochodzimy do tego ze pan to nie do Trzebnicy ale do Słupcy jedzie a stamtąd to juz niedaleko do Powidza [to akurat są, heh, okolice Poznania....] wysiadamy w Słupcy, kciuk do góry i jedziemy do Kosewa[?] piękne jeziorko.... niezbyt ciepło coprawda, w sumie to zaczyna się chmurzyć...:( rozbijamy namiot w jakimś domku :D i cóz... zaczyna padac..... na chwileczke przestaje... byśmy mogli z Przemem obejrzeć wpaniały zachód słońca... :D [to było miłe - przestało padac specjalnie poto:D]
rano... godzina 11 [Przemo odsypia] dalej zachmurzone niebo.. w sumie to znów pada.. a my na takiej wsi.. nic niema ani Internetu ani pogody... PORAŻKA..:D ale mamy siebie :)
po małym sniadanku wsiadamy w auto i jedziemy znów do Słupcy...[tam chyba nie moze byc az tak źle.....może mają jakiegos hot-spota... [?]cóż.. niestety... ani pogody ani nic... tylko My!
mapa w dłoń .. no to dokąd teraz?
Jest DECYZJA!! jedziemy do Poznania....!!!
- chciałam tylko zauwazyc ze my 3 tygodnie temu bylismy przejazdem w tym miescie i niespecjalnie bylismy zadowoleni z tej wizyty ale cóz moze zmienimy zdanie przeciez niemoze byc az tak źle...:)
jakaś chwlika... znów w aucie jednym, drugim wkońcu jedziemy prosto do Poznania...
Chłopak wysadza nas koło Starego Browaru [ przewspaniała galeria handlowa -ale to tylko i wyłaczni emoje zdanie... reszta z nas nielubi galerii handlowych :)]
Super przynajmniej powinni miec tu Hot-spot. Wypijamy dzikei temu wspaniała kawę w CoffeeHeaven 45 min korzystania z internetu wystarczyło nam jedynie do napisania 2 smsów...:)
i jak widać wystarczyło! odpisała nam Diana... która odrazu zaprosiła nas do domu! za co jej Bardzo gorąco dziękujemy... Pokazała nam piękny Poznań.... naprawdę zmieniłam zdanie co do tego miasta :) ah i najwazniejsze...!!! w Poznaniu była bardzo ładna pogoda... dopóki.. no własnie dopóki niedowiedziała sie ze zostajemy tu na noc.. :D odrazu sie zachmurzyło i zaczęło lać!!
Poznań ładne miasto ale trzeba wracać do domu...:D


na zdj. Przmo i Diana -niesamowita osoba która bardzo spontanicznie przyjęla nas do siebie :D

błędy może kiedyś Przemo pousuwa... jeśli nie... to musicie sie męczyć... :))

Weekend raz jeszcze. Teraz moimi oczami. W dwóch wersjach kolorystycznych.

BLACK

Prosto z pracy, zdechnięty, niewyspany - 23:00, prosto do Wrocławia.
Kasia czekała na mnie na Głównym. O tej godzinie oczywiśćie beznadziejnie nic nie jeździ po mieśćie, więc większość musiałem przejść z buta. Dotarłem na Główny i okazało się, że do autobusu mamy jeszcze masę czasu...i tak będziemy czekać..
No nic, poczekaliśmy, cholerny szum autobusów... i jest.
Wsiadamy... okazuje się, że jedzie nie tam gdzie trzeba i musimy tracić znowu czaswy czas w autobusie, ale w końcu kierowca odwozi nas tam gdzie trzeba..tyle dobrze.. co prawda wysadza na środku skrzyżowania.. ale co tam...
Do kolejnego autobusu mamy 40 minut. W środku nocy, w pustym, przynajmniej w tej części Wrocławiu...
Ku naszemu zdziwieniu, niespodziewanie, zatrzymuje się jakieś auto i zabiera nas na Bielany...
Tam sobie chwilę stoimy i jedziemy dalej... do Kłodzka. Nie lubimy łapać stopa pod Kłodzkiem.
Tam zatrzymujemy się na średnio oświetlonym skrzyżowaniu, na którym kompletnie nic nie jeździ (no, czasem się zdarzy...) i jest cholernie zimno :/...
W końcu - po dłuższej chwili czasu - zatrzymuje się bus, który podrzuca nas.. ale ledwie kilkanaście kilometrów dalej.. tam znów zimno, znów ciemno i znów nie ma sensownego miejsca do łapania stopa...
W końcu zatrzymuje się TIR przewożący auta.
Wsiadamy. Podobno tylko do granicy, ale później kierowca zmienia zdanie i wiezie nas aż do Pragi. Kasia śpi całą drogę, ja muszę dyskutować z kierowcą...
Wysiadamy w Pradze. Jemy pod jakąś obskurną stacją przy ulicy.. "śniadanie"...
Spadamy stamtąd. Docieramy przez jakieś chaszcze do drogi w stronę Pragi i podrzuca nas jakaś babka do metra... z której nie korzystamy, bo Kasia wymyśliła, że chcemy pojechać do Brna...
Stoimy z Kartonikiem "Brno", przy wjeździe na drogę szybkiego ruchu, ale wątpię żeby cokolwiek z tego było, bo droga to prowadzi chyba we wszystkie kierunki z Pragi...
Poddajemy się. Zmęczeni (ja) idziemy między jakąś roślinność zdrzemnąć się w namiocie...
Pomysł był genialny. Jakieś 50 stopni w środku, gotujemy się przez... 3 godziny? Nie wiem. Słońce, upał taki, że nie da się wytrzymać a my w środku piekarnika z materiału...
W końcu idziemy stamtąd.. do tego metra, zostajemy ostatecznie w Pradze.. co prawda byliśmy tutaj 3 tygodnie temu, no ale...
Do wieczora włóczymy się po Hradczanach... później zmęczeni (Kasia) oglądamy Most Karola w nocy i idziemy na metro... które okazuje się już zamknięte.. (00:40h). I co teraz?
Chcemy dostać się na Cerny Most, tramwajami... ale rozkład i mapa są tak genialnie rozmieszczone, że średnio można się zorientować jak tego dokonać... w końcu jacyś ludzie mówią nam jak tego dokonać.. jedziemy bez biletów.. bo nie ma jak kupić..
W między czasie ucieka nam sprzed nosa tramwaj.. i musimy czekać jeszcze dłużej...
Po dwóch godzinach docieramy w miejsce, między supermarketami a osiedlem, w którym rozbijamy namiot i idziemy spać...
Rano znów w namiocie nie da się wytrzymać przy bezchmurnym niebie.
Ogarniamy się i idziemy na wyjazd z Pragi.
W pełnym słońcu, z wyciągniętą ręką... ale nic nie chce się zatrzymać.. po 40 minutach prażenia zatrzymuje się w końcu jakieś auto, ale jedzie tylko 40 km dalej... dziękuję mu więc.. kilka sekund zatrzymuje się policja i karzą nam sobie stąd iść, bo tu to nie wolno, że 2000 koron kary, że tam 500m dalej mamy sobie zejść na lokalną drogę.. i tak dalej.. (wszystko po Czesku, zrozum gościa).
Idziemy więc w pełnym słońcu, obładowani plecakami z resztką wody mineralnej przez chyba 3 godziny jakimiś polami, na których czasem rosną tylko jakieś zdechłe czereśnie...
Docieramy w końcu do jakiejś stacji benzynowej na autostradzie, ustawiamy się na wylocie i w okresie największego upału w ciągu dnia przy bezchmurnym niebie sterczymy czekając na stopa przez 4 godziny...
Dalej nie było lepiej... wyciągając pierwszy raz kciuka przy wyjeździe z Pragi byla godzina 11:30... do Wrocławia dotarliśmy ok. 1 w nocy... 280km...porażka.. i jeszcze burza była..

WHITE

Umówiliśmy się z Kasią na Głównym we Wrocławiu. Szybko zwijam się po pracy i około 23:30 jesteśmy już razem :). Chwilkę czekamy na autobus oglądając sobie nasze plecaki... i już jedziemy. Co prawda pomyliliśmy busa, bo co drugi jedzie w naszym kierunku, ale to nic, bo kierowca zaraz zawozi nas w odpowiednie miejsce. Co prawda chwilkę mieliśmy do poczekania, ale za chwilę zatrzymuje się koło nas jakieś auto i miły Pan zawozi nas na Bielany w miejsce, z którego planowaliśmy zacząć nasz wyjazd "gdziekolwiek" :).
Szczęście nam sprzyja, bo kiedy Kasia maluje nam na kartoniku napis "gdziekolwiek", a ja robię jej zdjęcie i nie robię poza tym nic w tym kierunku aby złapać jakiegoś stopa z właśnej woli zatrzymuje się kolejny dobry człowiek... :)
Wysiadamy za Kłodzkiem, na jedynym oświetlonym skrzyżowaniu. Łapiemy sobie stopa i w między czasie próbujemy uratować jeża, który pcha się usilnie na ulicę, ale chyba źle nas zrozumiał i się wystraszył, że chcemy go skrzywdzić.. trudno.
Kasia kończy malować gdziekolwiek, a przejeżdżający ludzie dziwnie patrzą się na nas i na kartonik :D.
Zatrzymuje się jednak dla nas busik, którym jedziemy kilka kilometrów. To już drugi stop.. albo trzeci.. w sumie nie wiemy jak liczyć ten pierwszy :D
Zjadamy sobie ciastka i idziemy wzdłuż ulicy, na której mijamy dziwnie turystycznie nastawioną na przyjezdnych młodzież, nawet (o ile dobrze pamiętam) chcięli nas zabrać na jakieś polowanie na jeże..?
No nic, idziemy, łapiemy przy okazji stopa.. i zatrzymuje się ciężaroówka... która jedzie aż do Austrii... ale chce nas zabrać tylko do Kudowy na przejście z Czechami, bo obawia się, że może dostać (kolejny raz, z resztą) mandat za złamanie przepisu maksymalnie dwóch osób w kabinie...
Kasia jednak tak słodko zasypia, że stwierdza, że nas powiezie dalej, gdzie będziemy chcięli.. tym sposobem dojeżdżamy do Pragi!
Nie jesteśmy jednak zdecydowani czy tu sobie zostać czy jechać do Brna... Kasia by chciała do Brna.. no to do Brna... chwilę później.. "zostańmy w Pradze"... "albo może jednak do Brna...".
Zostajemy. Na chwilę... po podrzuca nas pod stację metra pewna kobieta i...

Kasia: "oo... to jest droga na Brno... jedźmy do Brna!" :D

Kasia więc maluje jeszcze ładniejszy kartonik niż poprzedni z napisem Brno...ale jednak stwierdzamy po pewnym czasie, że... zostaniemy w Pradze.
Rozbijamy pomiędzy roślinkami i czereśniami na testy nasz 2-metrowy przenośny domek z tesco :D.
Po 3 godzinach naturalnej sauny stwierdzamy, że mamy chyba dość... tzn mamy. Kasia nawet przysnęła.. ba, gadała przez sen... jakieś "dziękuję..", a na moje "za co?" odpowiedziała, że znalazła jakąś karteczkę... niestety nie chciała powiedzieć co na niej było napisane.. później gdy jej o tym mówię nic nie pamięta... co tam jej się śniło?! :)
Metro, tramwaj.. spacery po Hradczanach... które odkrywamy na nowo... :)
Tak w sumie mija dzień.
Wieczorem jeszcze spacerujemy po Pardze nocą, bo ostatnim razem gdy tu byliśmy umknęło nam to...
Po drobnych problemach z komunikacją miejską i dłuższej przejażdżce tramwajem, którą Kasia w większości przesypia wracamy na stare śmieci, które tym razem nawet ktoś dla nas pzrygotował i rozbijamy nasz drugi, nieco większy domek :).
Rankiem pogoda dopisuje kolejny raz, więc chwilę drzemię przed namiotem, dopóki Kasia się nie budzi.
Ogarniamy się w Ikei, Kasia kupuje sobie "drobiowego hot doga ze świni" i idziemy sobie na wylot z Pragi.
Ja łapię nieporęcznie jakoś stopa lewą ręką :D, a Kasia się opala i pisze coś sobie w notatniku...
Pogoda jest na tyle piękna, że rezygnujemy ze stopa i idziemy na czereśnie! Droga klimatyczna, po drodze zwierzątka... z których Kasia lubi kiełbasę...
Objedzeni czereśniami (sic!) docieramy na stację benzynową gdzie rozdają za darmo wodę!
Korzystając z pogody oddajemy się wonii relaxu i korzystamy ze słońca oddając się przyjemności opalania... po 4 godzinach niektórych łapie głupawka i np. z zaskoczenia oblewają Cię wodą z butelki.. :D
Z przykrością przychodzi nam się rozstać z miejscem, w którym zdążyliśmy się zadomowić, dosłownie 30 sekund po moich słowach "przecież nam się tutaj nikt nie zatrzyma!"... :D
Droga do Wrocławia dalej już bez większych przygód, jeśliby nie wspomnieć, że z granicy do Kłodzka zabrała nas kobieta maluchem! Widzicie to? Maluch, kobieta, z tyłu wielki pies, nasza dwójka i dwa 70. litrowe plecaki w maluchu? I na dodatek było jeszcze dużo miejsca! :D


Jedna historia. A jak różna. Świat naprawdę jest taki jakim się go odbiera... wyobrażacie sobie, że niektórzy ludzie myślą w ten pierwszy sposób?.. to smutne. Prawdziwa wersja, a przynajmniej taka, którą ja pamiętam, to ta biała. Czarną, tak naprawdę, pisałem na siłę... co z resztą Kasię jak sama powiedziała wkurwialo, bo pisałem ją.. i pisałem.... ciężko mi to szło.. a niektórzy tak myślą nominalnie.

To skąd się wziął blankiecik na 50 zdjęć w fotodżokerze opowiadać nie będę :D
ale skoro postanowiliśmy już go wykorzystać - poszliśmy łaskawie do wspomnianego wcześniej fotodżokera. a tam Kobieta mówi mi... że potrzebny jest dowód zakupu...! damn!
TO NIC! przyjdziemy innym razem...
Przyszliśmy... z dowodem zakupu... tam Kobieta dziwnie się patrzy i naprawde nie wie, co mam z nim zrobić wszakże aparat zakupiony był przez internet... ;/ [cóz XXI wiek jeszcze nie do każdego dotarł] pokazuje Kobieta innej Kobiecie fakturę za ten aparat i pyta się jej co ona ma z TYM zrobić skoro chcemy 50 zdjęć GRATIS?!?
Na co druga Kobieta z ogromnym pytajnikiem na czole stwierdza że ona niewie co to jest... [tożto masakra jakaś] po chwili jednak obydwie dochodzą do porozumienia że poprostu w miejscu zakupu wpiszą internet czy cóś [uf...]
Proszą moje dane do wpisana na kopercie.... jedna z Kobiet przekręca moje nazwisko....[Przemo się obawiał ze zrobię im za to młynek ;p]
w końcu daje mi świsteczek z wypisaną datą odbioru.... 26.06.08 po 15 zauważyć pragnę że byliśmy tam 20 czerwca... cóż trochę nie dowierzając popatrzyłam na świstek i dałam Przemkowi a ten inteligentnie wsunął go do mojej torebki eh... no cóż... świstka już niema...:/ [teraz masakra będzie jak pójdziemy odebrać te zdjęcia w poniedziałek...]

*to może ja jeszcze wyjaśnię DLACZEGO znaleźliśmy się na stacji benzynowej przy autostradzie...
Otóż stanelismy przed autostradą na zatoczce... i łapalismy stopa w końcu ktoś się dla nas zatrzymał jechal jednak niezadaleko... jakies 40 km... i PRZEMO MU PODZIĘKOWAŁ. ODRZUCIŁ STOPA>>!! co się stało minutę pózniej...?? podjezdza do nas POLICIE!! (czytamy tak jak się pisze :), przyp. Przemo) na syganle i mówi nam że na autostradzie nie wolno łapać stopa... i że.. mamy sobie pójść do następego zjazdu... 500 m za barierkami...[aha] bo inaczej to mandacik za stanie na autostradzie 2000 koron... eh co mielismy wiec zrobic... poszliśmy te [500?????????m] dalej do stacji... masakra!!!

Mamy plecaki! Tak więc w weekend przetestujemy i napiszemy coś więcej w poniedziałek :)



oj nie nie mój drogi! ja chciałam opowiedzieć wszystkim o moim nowym plecaku...:D
i choć na pierwszy rzut oka może się wydawać ze mi się on nie podoba tak że wszystkim teraz otwarcie mówię Bardzo podoba się mój plecak i choć nie są to kolory ziemi... a bardziej burzowego nieba tak czy siak... podoba sie!
ma 60+10l a miał mieć pomiędzy 45 a 55 ale to nic. . podobno lepiej jak ma mniej rzeczy niz za duzo [aha wierzycie w to ze majac tyle miejsca do pakowania ja bede miała trochę luzu ;p ]
model jest damski czyli właśnie dla mnie! i wygodny [tyle co po Wrocławiu z torebką w środku :D] tak ze rzeczywiście po testach napiszemy cos więcej wraz ze zdieciami ja mysię:D

pozdrawiamy gorąco!! udanego weekendu życzymy!

Życie jest PRZYGODĄ... ale również jest darem...darem od Boga [jakkolwiek uważasz że jest inaczej to nic! i tak jest darem]
Kiedy wszytsko jest w porządku nie zwracasz uwagi na to czego może Ci brakować... i niechodzi mi o dobra materialne.. Wzrok, słuch, smak, węch ... nie doceniamy tego bo jest [cóż czasem narzekamy na węch... gdy w tramwaju siedzi jakiś mietek żul.. ale ja nie o tym]
jaki byłby świat gdybyśmy nieposiadali któregoś z tych zmysłów... ?
ostatnio z Przemem to sprawdziliśmy...
- zamknę oczy a ty mnie prowadź...
było to trudne na początku... lęk przed tym że w coś się wejdzie czy potknie o kamień
[tak bylo na wsi, a w mieście... huk otaczający mnie dookoła wywoływał paniczny lęk]
otwieram oczy ... i znów widzę piękny świat i naprawdę doceniam to że widzę... Alhamdulillah

Decathlon, Kasia mierzy plecaki... szukamy juz od miesiaca plecaka ale coś zawsze musi byc nie tak, albo kolor albo cena... w koncu kiedy znaleźliśmy prawie idealny[poza ceną] Przemo oznajmił niespodziewanie że jednak kupi tańszy... Fjord Nansen Kashmir 65+5 heh... czerwony...
ja natomiast powróciłam własnie do Decathlonu by ubrać na plecy i zobaczyć czy to co tu nam oferują [a był jeden] jest wygodne i nie gniecie... :D
ale jak to sprawdzić z pustym plecakiem :D ??
Jesteśmy w Decathlonie tu można wszystko!! do plecaka zmieściły się 3 rolki :D 4 nie chciała wejsc by zbyt nie wystawać.. heh... plecak na plecach i co...? no wygodny .. bardzo.. tyle ze niebieski... :( teraz troki..... czy zmiesci się tam moja karimata[baardzo obszerna :D ] pierwsza lepsza [o podobnych rozmiarach] mata do ćwiczeń przytroczona i jest! zmiesciłą się :D
no ale cóż jest tylko niebieski... a ja uznaję kolory ziemii...

A teraz trochę o namiocie :D

rozkładać pomagała mi dziewczynka spotkana za domem...:D

pózniej nawet zdjecia robiła :D

a Namiot jest FAJNY :D hehehehe

Pisała Kasia, czas żebym i ja coś napisał :).
Blog już powstał.
Ludzie z nikąd, notki z nikąd.
Pomyślałem, że czasem warto się przedstawić i napisać o co tutaj ogólnie chodzi.
Więc, jesteśmy sobie dwójką ludzi gdzieś z wrocławskiej Polski, którzy - jak Kasia ładnie parę notek niżej napisała - się odnaleźli i są z tego powodu szczęśliwi :)
Skupienie nasze akutalnie pochłania letni wyjazd stopem do Iranu... prztyknę więc lekko ten temat :)
Dlaczego akurat Iran? Bo Iran.. bo tak. Bo Iran jest po drodze do Indii, bo Iran w przyszłości może nie być dostępny dla podróżników, bo Iran jest ciekawy. Bo tak. Może Kasia ze swojej strony doda coś więcej w temacie: "dlaczego Iran"?
Przykre jest jedynie, że większość ludzi - przynajmniej tych, których ja znam - zupełnie tego nie pojmuje. Widzą Iran jako coś złego, kraj zupełnie nieprzystępny, niebezpieczny i niepotrzebny na czyjejkolwiek liście miejsc godnych do postawienia na nich stopy... z drugiej strony, często nie rozumieją w ogóle pragnienia i potrzeby podróżowania. Piszę o tym, bo gdzieś, jakoś pośrednio mnie to trafia, mimo, że średnio się tym przejmuję, bo spełnianie marzeń to takie moje małe hobby... :)

- ciekawe czy wrócisz
- co cię tam ciągnie? nie wiesz jakie tam się cuda dzieją...?
- przecież tam wojna jest
- po co?
- stary, oni żyją w średniowieczu, pojedź lepiej sobie np. do Istambułu...
- ...

Wszystkie wypowiedzi autentyczne.
Jeśli chodzi o mnie, to Iran był myślą - jak u mnie większość - mocno niezaplanowaną :). Na początku był pomysł i pewność, że napewno go zrealizuję. Bo jak coś postanowię, to nie ma odwrotu :). I to tyle. I pewnie nadal byłby niezaplanowany gdyby nie Kasia :) To ona tutaj mobilizuje, planuje, zamawia rozmówki, słowniki (czasem w farsi, to nic ;>) i robi np. listę rzeczy, które są nam niezbędne i musimy ze sobą zabrać. Uświadomiła mi, że czasem warto zacząć się pakować tyćkę wcześniej niż 10 minut przed wyjściem (co mi jeszcze średnio wychodzi), no ale z drugiej strony ja pokazuję, że spontaniczne wyjazdy też mają swoją magię.. :).
Do naszego wyjazdu został miesiąc -kiedy wrócimy, dokładnie nie wiadomo ;) - którego doczekać się nie mogę (nie możemy?), chociaż jak Kasia trafnie stwierdziła, nasza podróż już się zaczęła...miesiąc temu?

Brochocin, 2008
cytat dnia. a na zdjęciu przypadkowy człowiek z równie przypadkowym dzieckiem :)

:)