kasia and przemo

Na szybko.
Jestesmy w Tabrizie, trzeci juz dzien. Mieszkamy sobie w tanim Mashhad Hotel i ciagle spotykamy niesamowitych ludzi... to tak w skrocie.
Z basni kraina, ale musimy ja opuscic. Na 90% zrobimy to jutro. Na stopa w strone Maku, granicy, a dalej to juz Turcja. Strasznie jestesmy ciekawi stopa w Turcji, bo wiele roznych opinii na temat takiej formy podrozowania w tym kraju slyszelismy... no nic, niedlugo sie przekonamy :).
A po Turcji jeszcze myslimy o Grecji, ktora bedzie dostatecznie ciepla w okresie, w ktorym bedziemy wracac i dostatecznie ciekawa aby sie nia zainteresowac. No chyba, ze cos sie zmieni..... :D
Przykro to pisac... ale zegnaj Iranie. My tu i tak jeszcze wrocimy. Moze w drodze do Indii...?
Nastepna notka prawdopodobnie juz z Turcji. Pa...

Tabriz. Bylismy tutaj na poczatku naszej wizyty w Iranie, jestesmy i na koniec. Zostalo nam 6 wizowych dni, wiec juz niedlugo bedziemy zbierac sie do Turcji... szkoda, bo Iran jest wspanialy i chetnie zostalibysmy tutaj duuuzo dluzej. Z Ardabil wczoraj wyjechalismy na stopa... najpierw dotarlismy na wylotowke, a z wylotowki to juz... "chcialabym zeby nam sie zatrzymala taka typowa Iranska ciezarowka..." - zgadnijcie co sie stalo pol minuty pozniej.. magia.
Kierowca ciezarowki nie jechal do Tabriz, tylko jakies 80km w nasza strone, ale my lubmy poddawac sie temu co sie wydarza i gdziekolwiek by nie jechal pojechalibysmy z nim. Wiec wygladalo to tak, ze ok 23 dotarlismy do miejscowosci w ktorej on mieszkal, wyszlo wiec jak w Iranie - zaprosil nas do siebie na nocleg, a rano wyjechalismy dalej do Tabriz. Stalismy z dwie minuty i juz zgarnal nas Iranczyk, z ktorym nawet sensownie bylo porozmawiac, bo mowil po angielsku. Najlepsze w tym wszystkim jest to, ze kazdy kto nas zabiera na stopa mowi ze autostop tutaj nie funkcjonuje i nie ma mozliwosci takiego przemieszczania sie nie placac... po czym wysiadamy, zabiera nas kolejna osoba na stopa i mowi to samo... ;)
No i dojechalismy do Tabriz, zostaniemy tutaj chwilke, pojezdzimy po okolicy i niedlugo bedziemy musieli sie zbierac... i nie wiemy co dalej, najpierw przejechac chcemy Turcje na stopa, a pozniej zobaczyc jeszcze jakis kraj... tylko jaki? Gruzja odpada bo wojowali, Syria odpada bo pieczatka Kasi w paszporcie... zobaczymy co nam przyniesie los - i jak nas znam, przywieje cos dobrego :)

W Kashanie spedzilismy 3 noce i dalej plany zmienilismy - wczesniej mielismy jechac do Esfahanu sprobowac przedluzyc wizy, ale z tego co sie pozniej dowiadywalismy nie jest to wcale takie proste jak nam sie wydawalo, wiec zmienilismy nieco nasze plany... i to nie raz (jak zwykle :D). Postanowlismy, ze teraz pojedziemy do Rasht nad Morze Kaspijskie, nauczeni ostatnimi doswiadczeniami niesamowicie przyjaznego Irnaskiego autostopu - na stopa. Plany zmienilismy kiedy byla 14:00, a my mielismy wyjezdzac z miasta. Bylo tak goraco, ze jednak uznalismy ze nie bedziemy w stanie w taki upal sterczec na drodze i pojechalismy na autobus. Autobusem do Tehranu, a stamtad autobusem do Rasht. W Rasht wyladowalismy o 4 rano, wiec poszlismy spac na karimatkach w parku :), a rano zajelismy sie szukaniem hosta, w miedzyczasie na sniadanie jedzac wegetarianskiego hamburgera (naprawde!) ;>.
Nasz host mieszkal na wsi polozonej miedzy Rasht a Morzem Kaspijskim i mimo ze mial juz jednego goscia (Iranczyka, z reszta calkiem sympatycznego) nie bylo dla niego problemem przeygarniecie tez nas i tego samego jeszcze dnia zawiozl nas do Masuleh, niesamowitej wioski polozonej jakies 60km od Rasht... a drugiego dnia wykapalismy sie w Morzu Kaspijskim :). No ale ale... jestesmy w Iranie, plaza dla kobiet byla oddzielona (odgrodzona wrecz...) bardzo starannie... strefa dla mezczyzn z reszta tez nie mniej. Tak wiec kapalismy sie osobno w tak cieplej wodzie, ze zadne z nas nigdy w tak cieplej otwartej wodzie nie plywalo.
No i temperatura w Rasht... cos strasznego. Bylismy na poludniu gdzie temperatura siegala 40 stopni, ale czegos takiego nigdy nie przezylismy... tutaj bylo goraco i wilgotnosc powietrza byla taka, ze ani ja, ani Kasia nigdy sie tak nie pocilismy jak w Rasht... ja to bylem tak mokry, ze mialem wrazenie ze mi ktos co 10 sekund wylewa wiadro wody na glowe...
No wiec w Rasht zostalismy 2 dni... a dzis kontynuujac z radoscia cos o czym wszyscy mowili, ze tutaj nie istnieje dotarlismy na stopa do Ardabil... dokladniej bylo to tak, ze lapalismy stopa, ale podszedl do nas policjant i 15 minut pozniej wsadzil do autobusu, ktory jechal do Ardabil... oczywiscie nic za niego nie zaplacilismy...
Ja wiem, ze juz o tym mowilismy... ale ja musze znowu o tym napisac... ludzie w Iranie sa niesamowici... nie starczyloby nocy gdybym zacal tutaj teraz wymieniac... ale moge opisac sytuacje sprzed 15 minut... po wyjsciu z autobusu zlapalismy auto do centrum, konkretnie szukajac kafejki internetowej z ktorej teraz pisze, i co? Nie dosc ze nic za to nie zaplacilismy to czlowiek dal nam jeszcze pieniadze zebysmy sobie zaplacili za internet... i takie rzeczy tutaj zdarzaja sie non stop.. nie mowie o rozdawaniu pieniedzy, ale o tym jak ludzie sa tutaj fantastycznie zyczliwi - jak nigdzie indziej na swiecie. I Iran jest najbezpieczniejszym i najbardziej przyjacielskim krajem w jakim kiedykolwiek bylismy! Dlaczego wiec ludzie pisza, ze jest tu niebezpiecznie? Tego nie wiemy... no nic. Prawdopodobnie bedziemy zaraz szli lapac stopa do Tabriz... no chyba, ze sie cos zmieni i tutaj chwilke zostaniemy, ale tego to nie wiemy nawet my! :D

Nie ma rzeczy niemozliwych. Czyli ze po Iranie stopem jezdzic tez sie da, co udowodnilismy wczoraj pokonujac jakies 170km z Kashanu do Abyaneh i spowrotem :). Ogolnie to przyjechalismy przed wczoraj do Kashanu, zadzwonilismy do jednej z osob ktore mialem na liscie z HC no i juz mieszkamy tu sobie z nim 3 dzien.
Wczoraj wlasnie postanowilismy zlapac stopa do Abyaneh, taksowkarz proponowal nam 25 000 tumanow co troche przerasta nasz budzet i udalo sie... Hamid [chlopak u ktorego mieszkamy] podrzucil nas na wylotowke ;), tam zlapalismy pierwszego stopa do jakiegos glownego rozwidlenia drog.. a stamtad zabrala nas kobieta z synem jadaca do Abyaneh na piknik.
Jechalismy ponad 15 km przez teren wojskowy na ktorym jest realizowany program nuklearny.. co jakis czas na pustyni staly dzialka skierowane w niebo.. :)
W gorach bylo cos niesamowitego... gdy przejezdzalismy przez wioseczki... nagle pojawialo sie duuzo zieleni... ogromne platany i topole... i naokolo wyschnieta ziemia i wszystko suche dookola.
Abyaneh... jedna z 3 najladniejszych Iranskich wiosek cala czerwona z masa turystow i oplata za wjazd... :D na nas zrobila ogromne wrazenie... a przeszczesliwi bylismy gdy na wiejskiej drodze zaczal isc osiolek obladowany z czlowiekiem na grzbiecie :D to troche jak by sie cofnac w czasie :D

No wiec wyladowalismy wczoraj w Tehranie i w momencie kiedy pisalem notke Kasia dzwonila do jednego czlowieka z hospitalityclub, ktory ostatecznie przygarnal nas do siebie na jedna noc. Ale to nic, najciekawsze bylo potem, bo po przyjsciu okazalo sie, ze hostuje aktualnie juz trojke ludzi... z Polski! :D.
No i dzien w Teheranie spedzilismy wspolnie. Naprawde fajny dzien, bo i poznani ludzie byli bardzo fajni. Teraz Kasia siedzi na dworcu autobusowym a ja polecialem w poszukiwaniu internetu... no wiec pisze na szybko, bo kafejka internetowa, ktora znalazlem laczy sie przez telefon (pamietacie te modemy, brzecza na poczatku jak probuja sie polaczyc ;>), posiada jeden komputer, no i internet laczy sie tak szybko, ze zanim wejde na nasza poczte to zdaze cala ta notke napisac ;).
Teraz z Tehranu pojedziemy do Kashan, chcemy tez zobaczyc wioske Abyaneh polozona jakies 80km od Kashanu. Spisalem wlasnie numery telefonow potencjalnych hostow w Kashanie i coz, bedziemy probowac dzwonic na miejscu :) Ide, bo i tak co chwile internet sie rozlacza... :p

No tak.
Wiec w Mashhad w ogole nam sie nie spodobalo. Stwierdzilismy, ze to taka iranska Czestochowa, albo Lichen jeszcze lepiej.
Tak wiec nie zostalismy tam nawet calego dnia, wieczorem (7pm) wsiedlismy do autobusu do Teheranu no i teraz jestesmy w stolicy. Nie wiemy jeszcze gdzie (i czy) bedziemy spac, wlasnie probujemy cos skombinowac ;>.
W kazdym razie ostatnio to tak mocno autobusowo u nas. Z Yazdu do Mashhad jechalismy 16h, no i wieczorem z Mashhad do Teheranu 13h. Ten drugi byl troche niewygodny i nie bylo za bardzo jak sie wyspac, wiec aktualnie jestesmy troche zameczeni i czekamy tylko zeby sie gdzies klapnac spac.
A Teheran jak Teheran, stolica. Narazie nie widzielismy za duzo poza metrem.

:p

Po w sumie 3 dniach spedzonych w hostelu w Yazd i 16h w autobusie przyjechalismy wlasnie do Mashhad, czyli dalej od domu juz nie bedziemy. Nie mozemy narazie za duzo napisac nt. tego miasta, bo jestesmy tutaj dopiero godzine.. :). Yazd to bardzo urokliwe stare miasto, pelne waskich klimatycznych uliczek i ludzi ktorzy woza na stopa :). Nie nie wiemy jeszcze jak dlugo, gdzie i w jaki sposob zostaniemy w Mashhad, ale na najlblizsze plany mamy przespac sie gdzies na trawce w cieniu :) A pozniej inshallah spotkac sie z jakims hostem. Narazie dazymy zgodnie z planem, przyjechalismy do Mashhad, pozniej mamy zamiar polnoca Morzem Kaspijskim, nastepnie do Tehranu, a stamtad na wioske Abyaneh i do Kashanu. Dalej do Esfahanu sprobowac przedluzyc wize, jesli sie nie da to do Tabriz, zahaczajac o Kondovan, no i do Turcji, jesli sie uda to bedziemy myslec dalej :).
To narazie tyle z Mashhad, w miare mozliwosci napiszemy cos wiecej pozniej :).

A tutaj jeszcze Kasia - w Yazd :)

Jestesmy tutaj chwilke, niecale dwa tygodnie (od 3 sierpnia, o ile mnie pamiec nie myli), ale moge napisac... jak wrazenia - i ogolnie co tam u nas sie dzialo :)
Napisze przewrotnie najpierw o tym jakie plany mielismy po Iranie... chcielismy pojechac do Gruzji... problem w tym, ze pozniej wystartowala tam wojna, wiec postanowilismy zmienic. Pozniej wpadlismy na pomysl, ze skoro nie do Gruzji, to moze moglibysmy pojechac do Syrii.. no ale okazalo sie, ze i tutaj nie bedziemy w stanie pojechac, poniewaz Kasia ma w paszporcie wize z Egiptu, a dokladniej z Sharm el Shaik, a Syryjczycy z taka wiza do kraju swojego nie wpuszcza... no i aktualnie juz nie wiemy jak nasze plany.. chociaz plany to tez specjalna historia, bo jesli chodzi o planowanie to nie jestesmy w tym najlepsi.. nawet nie wiemy co z nami jutro :D.
Ale wrocmy do Iranu.
Najpierw Tabriz.. nie, najpierw granica.
Granica calkiem przyjemna, brak jakichkolwiek problemow.. wszystkim Iranczykom sprawdzano DOKLADNIE torby, nas przepuscili bokiem nie dotykajac nawet naszych plecakow... jedynym mankamentem mozna nazwac czas, jaki zajelo nam przekroczenie granicy - 2, moze 3 godziny, juz nawet dobrze nie pamietam, w kazdym razie chwilke to trwalo.
Tabriz, to glownie historia czlowieka, ktory w srodku nocy (nad ranem wlasciwie) zabral nas do siebie do domu i traktowal jak wlasna rodzine... i tutaj widac, ze nie istnieje cos takiego jak bariera jezykowa, bo przeciez on po angielsku znal jedynie kilka (kilka, doslownie) slow i nawet podstawowych zwrotow nie rozumial. My mielismy za to rozmowki angielsko-perskie, slownik itd. - okazalo sie, ze mimo iz nie jest to moze najlatwiejsze, moglismy komunikowac sie jedynie za pomoca tych slownikow, gestykulacji i tego co widzimy w swoich oczach nawzajem. To niesamowite, bo on (i jego rodzina rowniez!) naprawde cieszyl sie z tego ze moze nam w jakis sposob pomoc i bylo widac po nim radosc za kazdym razem. Przykro bylo sie az rozstawac, ale wujek Reza (tak go nazywamy, teraz :D) posiada nasze spiwory i namiot - zostawilismy to tam, bo w Iranie jest za goraco zeby uzywac tych klamotow - wiec w drodze powrotnej wstapimy je odebrac :) Prawdopodobnie zostalo tam tez kilka innych rzeczy, ktorych zapomnielismy zabrac ze soba gdy wyjezdzalismy - jesli ich tam nie ma, znaczy ze zgubilismy.. jak wszystko inne :p.
Esfahan kojarzy nam sie (przynajmniej mi) z goracem, przytlaczajaca wielkoscia miasta... i problemem ze znalezieniem (raczej klopotami ze skontakowaniem sie) hosta z HC. Z wylaczajacym sie pradem, dluga siesta podczas dnia i specyficznym humorem naszego hosta ;>.
Shiraz. Tutaj wszystko jest ladniejsze niz w Esfahanie. Ludzie sa bardziej sympatyczni (nie to zeby w Esfahanie nie byli, ale tutaj sa jacys tacy...), ulice sa bardziej klimatyczne, hostuje nas wspaniala rodzina.. i ogolem jest milej, ladniej i przyjemniej :) Shiraz to wspolne obiado kolacje z Naserem i jego rodzina, sprzedawcy na bazarach oddajacy nam owoce za darmo kiedy chcemy kupic jakas sladowa ilosc :), lody falude, piekny meczet, Persepolis, fajka wodna na zakonczenie... tak tu milo... w Shiraz.. :)
A Iran do tej pory to wspaniale zatloczone bazary, taxowki wozace nas ciagle za 10000 riali, mimo ze zawsze na poczatku chca przynajmniej 20000 ;), kilku/kilkunasto godzinne podroze autobusem, ludzie zaczepiajacy nas na ulicy.. "hello mr, how are you? :)", palace slonce, niskie ceny... o ktore i tak sie zaczelismy targowac ;)..
W Iranie jest pieknie.
Przynajmniej z naszej perspektywy.. bo ludzie narzekaja na rzad, na to co i jak sie tutaj dzieje, na to jak ludziom sie tutaj zyje.. no i przede wszystkim na to, ze nie sa wolni... a my ciagle sie zastanawiamy dlaczego ludzie w Europie, ktorzy zyja w o wiele lepszych warunkach, maja mozliwosci, wolnosc i wiele rzeczy, ktore powinny nadawac radosc ich drodze nie sa szczesliwi? Tutaj tez wiekszosc raczej nie jest, ale oni maja powody... chociaz my spotykamy raczej ludzi nastawionych pozytywnie, szczesliwych, usmiechnietych.. to tylko pozory, czy moze potrafia cieszyc sie tym co maja?

Tak wiec jestesmy juz w Shiraz... mielismy chwilowy przestuj z pisaniem jak bylismy w Esfahanie ale tam niestety niemielismy za duzo sposobnosci korzystania z internetu...

Troszeczke na temat Esfahanu...

Dotarlismy z Tabriz autobusem za 200 000 riali okolo 6 nad ranem i pierwsze co to trzba bylo znlezc internet by zobaczyc czy nikt nas niechce :D no niestety internety otwieraja o 9 dopiero wiec mielismy chwilke czasu wolnego ... wsiedlismy wiec do autobusu :) [jakas mila dziewczyna kupila nam bilety na autobus] -[a autobusy sa fajne :D panowie z przodu a panie z tylu wchodza ... i czesc dla pan jest odgrodzona rzedem siedzen dla panow..] i dojechalismy do centrum :) tam znalezlismy intenet o ktorym opowiedziala nam ta sama dzieczyna od biletow z racji jego zamkniecia poszlismy na skwerek .... tam zaczepila nas starsza kobieta tak o ! porozmawiac..:D po 4 zdaniach jaki to Isfahan jest wspanialy i ze my z Polski zaczela opowiadac jakiego to maja zlego prezydenta.. tak smiesznie sie rozgladajac co chwile i uzywajac teatralnego szeptu.. :D
po skorzystaniu z internetu poszlismy sie przejsc na skwer Imama ... najbardziej turystyczne miejsce w Isfahanie [zdjecia pozniej] i pod wieczor spotkalismy sie z naszym hostem... :D z ktorym spedzilismy 2 dni.

a teraz jestesmy juz w Shiraz [Bilty 100 000 riali co daje 1 dolara za 100 km na osobe :D]
na sniadanie zjedlismy Przemo arbuza - ja daktyle z plackiem.. jak zwykle bylismy wielka atrakcja na ulicy :D [to mile jak przechodzacy ludzie usmiechaja sie do Ciebie]

a skad taki tytul notki??
Za kazdym razem po wyjsciu z autobusu jestesmy otaczani przez gromade taxowkarzy ktorzy witaja nas radosnie takimi wlasnie okrzykami.. i troche nie rozumieja, ze my nie potrzebujemy ich pomocy za pieniadze. Damy rade sami... [ ale nas to bawi :)) ]

A dzis bylo mi chlodno rano...ale teraz jest 10 i znow jest cieplusio :D

Dworzec autobusowy w Shiraz

W drodze..... :D

Znow z Tabriz tym razem pisz ja :) wczoraj treoszeczke mnie zmoglo i musialam sobie pospac troszeczke dluzej.
terge niestety nieda sie opiszac jak ty jest wspaniale i jacy jeszemy z tego powodu sZCZESLIWI... [korzystamy z jakiesj dziwnej klawiatury i pisanie na niej doprowadza do szalu]

a dzis ,,, Przemek kupil bilety do esfahan za 200 000 riali za nasza dwojke. na 17:00 :)
wiec juz jutro beziemy na miejscu...
a za noclego w hotelu mashad wydalismy 190 000 riali...

jak znajdziemy jakas lepsza kafejke moze juz w esfahanie to napiszemy cos iecej i newt zdiacia postaramy sie dodac...


pozrdawiamy goraco!!

Odkrylismy w Tabriz troszke szybszy internet, wiec piszemy. Ogolnie miasteczko jest bardzo ladne. Czlowiek, o ktorym pisalism , ze przygarnal nas do siebie do domu jest niesamowity! Jegocala rodzina jest niesamowita... czujemy sie z nimi jak u siebie w domu, jemy wspolne posilki, obwoaza nas po miescie, poznaja z reszta rodziny... jak kasiaznajdzie chwilke to opisze to wszystko bo ja naprawde nie potrafie tego w slowach oddac jak wspaniale sie z nimi czujemy... a wlasciwie czulismy bo dzis sie rozstalismy, na jedna noc zostaniemy w hotelu mashad, bo przyjechala do tabriz gosia, osoba, z ktora skontaktowalismy sie przez internet aby spotkac sietutaj gdyz bedziemy w tym samym czasie. no i juz sie spotkalismy, spedzilismy dzis chwilke czasu razem, a jak dobrze pojdzie to i jutro troche razem pozwiedzamy. Kasia cos dzisiaj zle sie czuje wiec sobie lezy... mam nadzieje ze szybko jej przejdzie. jutro na 90% juz wsiadamy w autobus do esfahanu... najchetniej w jakis wieczorny... bardzo chaotycza notka chaotycznego przema bo siedzi w kafejce w ktrej jest tak goraco ze nie moze sie skupic ... argghhh.. ale IRAN jest piekny... jak kasi sie polepszy to ja przygonie zeby ladniej wam to opisala.. bo zraz mnie szlag trafi z ta dziwaczna klawiatura....:D

pozdrawamyyy

Bardzo bardzo szybko, bo mamy bardzo bardzo slaby internet i malo czasu. Jestesmy juz w Tabriz w Iranie. Wczoraj dojechalismy okolo 4 nad ranem i szukajac hotelu zabral nas do siebie do domu czlowiek, ktorego poprosilismy czy by nas do hotelu nie mogl zawiezc... najpierw nas obwozil po calym miescie w poszukiwaniu hotelu, ale nikt nas nie chcial bo bylo pozno wiec wyladowalismy u niego w domu... IRANCZYCY SA NIESAMOWICIE GOSCINNI, juz to widzimy!! To jest niesamowite :) A podroz autobusem tez byla swietna! :))
Pozdrawiamy!

Szybko, bo nie mamy za dużo czasu.
Dzisiaj jesteśmy ostatni dzień w Istambule. Jutro rano, o ile wszystko pójdzie zgodnie z planem jedziemy autobusem już do Iranu, do Tabriz. Autobus przez całą Turcję to jakieś 40 godzin... a więc już niedługo! :D
A w Istambule nam się podoba!! :) Zdjęcia już na naszej picasie.
Następna notka już z Iranu! :)


A tak wygląda nasz bilet, jest na mnie.... :D Katajina i tyle :D